Επιβεβαίωση-ενίσχυση της προγνωστικής σημασίας του βήτα υποδοχέα οιστρογόνων στον πρώιμο καρκίνο του μαστού (ERBETA)

Οι ερευνητές Δήμητρα Ι. Μήτσιου και Μιχαήλ Ν. Αλέξης (Μοριακή Ενδοκρινολογία, ΙΧΒ/ΕΙΕ) και οι συνεργάτες τους στο πλαίσιο της υλοποίησης του έργου «Επιβεβαίωση-ενίσχυση της προγνωστικής σημασίας του βήτα υποδοχέα οιστρογόνων στον πρώιμο καρκίνο του μαστού (ERBETA)» του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση 2014 – 2020», δημοσίευσαν στο διεθνές περιοδικό International Journal of Molecular Sciences (Q1, IF 6.208) το άρθρο ► https://www.mdpi.com/1422-0067/24/4/3747

Στην παρούσα εργασία, μελετήθηκε ο ρόλος των ισομορφών 1 και 2 του βήτα ισότυπου του υποδοχέα οιστρογόνων (ERβ) στην απόκριση των ERα-θετικών κυττάρων καρκίνου του μαστού (ΚτΜ) MCF7 στην επίδραση με αντιοιστρογόνα και ρετινοειδή. Δημιουργήθηκαν κλώνοι MCF7 κυττάρων που εκφράζουν την ισομορφή ERβ1 (MCF7-ERβ1) ή ERβ2 (MCF7-ERβ2) και δείχθηκε ότι η παρουσία του ERβ1 ευαισθητοποιεί και του ERβ2 απευαισθητοποιεί τα κύτταρα MCF7 στην αντι-πολλαπλασιαστική δράση των κλινικά χρησιμοποιούμενων αντιοιστρογόνων [Novaldex® (OHT), Faslodex® (ICI)], ρετινοειδών [Vesanoid® (ATRA)] και του συνδυασμού τους. Τα κύτταρα MCF7-ERβ1 και MCF7-ERβ2, ήταν σημαντικά περισσότερο και λιγότερο ευαίσθητα, αντίστοιχα, σε σύγκριση με κύτταρα MCF7 άγριου τύπου, στην αντικαρκινική δράση του συνδυασμού OHT+ATRA.

Η ανάλυση του μεταγραφικού προφίλ αυτών των κυττάρων παρουσία του συνδυασμού OHT+ATRA αποκάλυψε μοναδικά ρυθμιζόμενα γονίδια που σχετίζονται με τον κυτταρικό θάνατο και τα οποία υποδηλώνουν ότι οι ERβ1 και ERβ2 θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως προγνωστικοί δείκτες απόκρισης και αντίστασης, αντίστοιχα, του ERα-θετικού ΚτΜ πρώιμου σταδίου στη συνδυαστική θεραπεία με αντιοιστρογόνα και ρετινοειδή.